Φοβούνται πως αν η Ελλάδα γυρίσει στη δραχμή θα έχει αλματώδη ανάπτυξη και αυτό θα είναι δυσάρεστο πάράδειγμα για όλους

Υπάρχει ένας μυστικός φόβος που διακατέχει τους δυνατούς της Ευρώπης. Έχει αφεντικά της πολιτικής που ξαγρυπνούν στις Βρυξέλες. Έχει τραπεζίτες στο Βερολίνο που στριφογυρίζουν εμπύρετοι στα μεταξωτά τους σεντόνια. Έχει ευρωκράτες που παραμιλάνε μέσα στο κόκκινο κρασί τους. Ποιος είναι ο φόβος ;Δεν είναι το ότι εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ οι Έλληνες θα υποφέρουν μία τρομερή οικονομική κατάρρευση. Ο φόβος είναι ότι, εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει το ευρώ, η χώρα θα επιστρέψει στην ευημερία και τότε και άλλες χώρες θα μπορούσαν να ακολουθήσουν.

Υπάρχει ένα διάγραμμα με στοιχεία του ίδιου του ΔΝΤ στον σύνδεσμο Opinion: Europe’s secret fear about Greece – MarketWatch στο οποίο μπορεί κανείς να δει ότι η Ελλάδα με την παλιά κακή δραχμή είχε διπλάσια οικονομική ανάπτυξη από ότι με το ευρώ. Και δεν ήταν μόνη, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία έχουν να πουν παρόμοιες ιστορίες.

Η οικονομική τους ανάπτυξη στις δεκαετίες του 80 και του 90, που παλεύανε με τη λιρέτα, την πεσέτα και το εσκούδο κοροϊδεύει την απόδοση τους με το γερμανο-κρατούμενο ευρώ. Προφανώς το να έχει κανείς τον έλεγχο του εθνικού του νομίσματος και της δικής του νομισματικής πολιτικής δουλεύει καλύτερα έχοντας την δική σου κυβέρνηση την δική σου εθνική κυριαρχία. Ποιος ξέρει;

Τα ανωτέρω στοιχεία προέρχονται από δεδομένα του ίδιου του ΔΝΤ. Δείχνουν πραγματική οικονομική ανάπτυξη σε τέσσερα νοτιοευρωπαϊκά νομίσματα την περίοδο πριν αποδεχθούν το ευρώ από το 1980 έως το1998 σε σύγκριση με την περίοδο αφού εκδόθηκε το κοινό νόμισμα στις αρχές του 1999. (Οι αριθμοί δείχνουν τη μέση ετήσια ανάπτυξη στο ΑΕΠ, μετρούμενο ανά κάτοικο με την πραγματική αγοραστική του ικανότητα, για να επαλειφθεί ο πληθωρισμός.)

Είχαν πει στους λαούς της Ευρώπης ότι το ευρώ θα έφερνε σταθερότητα, αλλά δεν έφερε. Βεβαίως υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες και δεν φταίει μόνο το ευρώ. Όμως το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα πουλήθηκε στους ανθρώπους αυτών των χωρών, όταν το ψήφιζαν, ως το μαγικό μέσο που θα μετασχημάτιζε τις οικονομικές τους τύχες. Τους είπαν να εγκαταλείψουν την κυριαρχία και την ανεξαρτησία τους με αντάλλαγμα τεράστια οικονομικά οφέλη.

Αντί αυτού το ευρώ ‘χρηματικοποίησε’ τις οικονομίες τους πνίγοντας τες με τόνους φθηνού, εύκολου χρήματος και δημιουργώντας γιγαντιαίες χάρτινες φούσκες που τώρα έχουν σκάσει. Είπαν στους λαούς της Ευρώπης ότι το ευρώ θα φέρει σταθερότητα, αλλά δεν έφερε, Τους είπαν ότι θα φέρει ευημερία, αλλά δεν έφερε. Τους είπαν ότι θα φέρει ανάπτυξη, αλλά δεν έφερε.

Είναι πράγματι οι Έλληνες ένα τσαμπί από ρέμπελους ουζο-πότες όπως διατείνονται οι ρέμπελοι σαμπανιο-πότες των Βρυξελλών; Πριν αποδεχθούν το ευρώ οι Έλληνες κατάφεραν πραγματική ετήσια ανάπτυξη 4% και μέση ανεργία 7,7%. Από τότε που δέχθηκαν τη θερμή χρηματιστική αγκαλιά των Βρυξελών, της Φραγκφούρτης και του Βερολίνου το ΑΕΠ της Ελλάδας μειώθηκε κατά 30% και η ανεργία σκαρφάλωσε στο 25%.

Η Ισλανδία πέρασε μία μαζική χρηματο-οικονομική κρίση το 2007-9 όπως και η Ελλάδα, αλλά η Ισλανδία είναι μία κυρίαρχη χώρα με το δικό της νόμισμα. Η ισλανδική κορώνα έπεσε δύο φορές μέχρι τώρα στις νομισματικές αγορές ως προς το ευρώ. Η φθηνή κορώνα βοήθησε την Ισλανδία να σταθεί στα πόδια της. Αυτό μπορεί να το κάνει κανείς όταν έχει το δικό του νόμισμα. Δεν αποτελεί πραγματικά έκπληξη το ότι αντικαθεστωτικές δυνάμεις έχουν ήδη εμφανιστεί στην Ιταλία, Ισπανία και Πορτογαλία, όπως και στην Ελλάδα.

Χώρες που ενώθηκαν με το ευρώ έχουν χάσει την κυριαρχία τους όπως και την ανάπτυξη τους. Γιατί πρέπει ο Έλληνας Πρωθυπουργός να ζητά την άδεια της Γερμανίδας Καγκελαρίου πριν να αλλάξει την εθνική πολιτική των συντάξεων; Γιατί θα πρέπει να δεχτεί την επίθεση από διεθνείς πιστωτές που του λένε ότι η Ελλάδα έχει πάρα πολλούς μεταπτυχιακούς φοιτητές; Σήμερα απειλούν τους Έλληνες με χαμό, αποσύνθεση και καταστροφή, εάν προσπαθήσουν να επιστρέψουν πάλι στο δικό τους νόμισμα. Και τι είναι αυτό, έτσι και αλλιώς είχαν χαμό, αποσύνθεση και καταστροφή τουλάχιστον τα οκτώ τελευταία χρόνια. Θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι οι Βρυξέλες είχαν απειλήσει και πρωτύτερα.

Πίσω στη δεκαετία του 90 είπαν στους Βρετανούς ότι θα βρεθούν σε μεγάλο μπελά εάν δεν εγκαταλείψουν την λίρα για το κοινό νόμισμα. Η βρετανική οικονομία θα βουλιάξει και η Βρετανία θα απομονωθεί. Θα έπρεπε μάλιστα να ξεχάσουν ότι το Λονδίνο θα παρέμενε ένα μεγάλο οικονομικό κέντρο. Χωρίς το ευρώ το Λονδίνο θα τελείωνε. Έτσι έλεγαν τότε. Εάν θέλετε να δείτε πόσο τελειωμένο είναι το Λονδίνο προσπαθήστε να αγοράσετε ένα σπίτι εκεί.