Οι συνεχείς παραβιάσεις των Τούρκων στο Αιγαίο δεν αποτελούν απλά παραβιάσεις, αλλά και αναγνωριστικές αποστολές προκειμένου να σχεδιαστεί απόβαση τόσο από τη θάλασσα, όσο και από αέρος στην Ηπειρωτική Ελλάδα.
Την πρακτική της αεραπόβασης σε συνδυασμό με την απόβαση ακολούθησαν οι Τούρκοι και στην Κύπρο το 1974. Το ότι η Τουρκία σχεδιάζει να καταλάβει κάποιο μεγάλο νησί στο Αιγαίο, αυτό είναι δεδομένο. Για να γίνει όμως αυτό πρέπει να υπάρξει αντιπερισπασμός. Η Τουρκία δηλαδή θα συγκεντρώσει δυνάμεις σε 2 σημεία, δίνοντας την εντύπωση ότι ετοιμάζονται να χτυπήσουν 2 ελληνικά νησιά.
Ο Ελληνικός Στρατός ως μικρότερος αριθμητικά, θα έχει πρόβλημα να αντιμετωπίσει 2 μέτωπα. Επιπλέον η Τουρκία είναι δεδομένο ότι θα επιτεθεί και από τη Θράκη, ανεβάζοντας τα μέτωπα για τον Στρατό μας σε 3. Και εδώ εμφανίζεται και άλλο πρόβλημα. Οι πιο μάχιμες μονάδες του Στρατού και της Αεροπορίας βρίσκονται στον Έβρο και στα ανατολικά νησιά μας. Ο ηπειρωτικός κορμός ωστόσο είναι ακάλυπτος. Από τη Λάρισα μέχρι τις ακτές της Λακωνίας δεν υπάρχουν μονάδες που μπορούν να συγκριθούν με τις αντίστοιχες πχ του Έβρου.
Εάν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι απασχολημέννες στον Έβρο και τα νησιά, ποιος μπορεί να εμποδίσει μια απόβαση τουρκικής ταξιαρχίας πεζοναυτών στην παραλία της Αγίας Λαρίσης για παράδειγμα; Εμείς παρόλα τα αριθμητικά, αλλά και εξοπλιστικά μειονεκτήματα που παρουσιάζει ο στρατός μας, ευχόμαστε σε περίπτωση που συμβεί το μοιραίο, να φανεί αντάξιος της αποστολής του και να μας κάνει υπερήφανους…
