Ο πρόεδρος της τουρκίας πριν 3 ημέρες έκανε μια δήλωση που έγινε πολύ λίγο αντιληπτή και ακόμα λιγότερο κατανοητή στην Ελλάδα. Συνοπτικά αυτό που είπε, είναι πως “αισθάνεται πολύ ενθουσιασμένος, διότι διόρθωσε το λάθος του 1934”, εννοώντας την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε Μουσείο.
Για την ελληνική ψυχοσύνθεση ίσως, η οποία ενέχει διαρκώς το πνεύμα της αμφισβήτησης προς τους ηγέτες της Ελλάδος, φτάνοντας να επιτρέπει αυστηρή και άδικη κριτική ακόμα και σε λαϊκούς, εθνικούς ήρωες της Εθνοσωτηρίου Επαναστάσεως όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης, το να αναφερθεί ένας σύγχρονος πολιτικός στα “λάθη” παλαιοτέρων ηγετών είναι κάτι συνηθισμένο και μη επιλήψιμο.
Όμως για τους Τούρκους, η μορφή του Μουσταφά Κεμάλ είναι σχεδόν θεοποιημένη καθώς έχει αποδοθεί πλήρως η τουρκική νίκη του ’22 στον πρόσωπό του και κατ’ επέκταση του πιστώνεται η ίδια η ύπαρξη του τουρκικού κράτους. Σε κάθε δημόσια υπηρεσία, σε σπίτια και σε δημόσιους χώρους σχεδόν παντού μπορεί κανείς να βρει μια φωτογραφία ή προσωπογραφία του Κεμάλ, όλοι αποδίδουν τον πρέποντα σεβασμό, υπάρχει μαυσωλείο προς τιμήν του, κάθε χρόνο στην επέτειο του θανάτου του τηρείται ενός λεπτού σιγή από άκρη σε άκρη της τουρκικής επικράτειας, με τραίνα και αυτοκίνητα να σταματούν σε σταθμούς και στη μέση του δρόμου για να αποδώσουν ταυτόχρονα, συγχρονισμένα τιμή σε αυτόν που ονομάζουν “πατέρα” τους (ατατούρκ).
