ΑΝΤΩΝΗΣ ΡΕΠΑΝΗΣ (1933-2019)Πέθανε σήμερα ο σπουδαίος Αντώνης Ρεπάνης
Είχε γεννηθεί στις 14 Αυγούστου 1933 στο Περιστέρι της Αθήνας.
Στην δεκαετία του ’60 καθιερώθηκε σαν δεξιοτέχνης κιθαρίστας και ερμηνευτής τραγουδώντας σε πρώτη εκτέλεση συνθέσεις των Τσιτσάνη, Καλδάρα, Χιώτη, Δερβενιώτη, Μπακάλη, Βασίλη Βασιλειάδη κ.ά. που έμειναν διαχρονικές: Γιατί γλυκιά μου κλαις, Ανεβαίνω σκαλοπάτια, Όλος ο κόσμος με μισεί, Σήκω κοπέλα μου, Στο σταυροδρόμι κ.ά.
Πατήστε στο βίντεο για να θυμηθείτε μιά από τις πολλές επιτυχίες του….
Στα μισά του ’60 και μέχρι τα μισά του ’70 πέρασε παράλληλα και στο χώρο της σύνθεσης -εκπέμποντας ένα ισχυρό προσωπικό και ιδιαίτερο σήμα- δημιουργώντας αθάνατες επιτυχίες που όλοι αγαπήσαμε με τις φωνές των Διονυσίου, Γαβαλά (Χτες το βράδυ στην ταβέρνα, Παλιατζής, Αγάπη μου επικίνδυνη, Τ’ αγκάθια της καρδιάς του, Που να γυρνάς-που να γυρνάς, Έτσι είναι πάντα μ’ ένα αντίο) αλλά και με τον ίδιο μπροστά στο μικρόφωνο (Η διπρόσωπη, Δυο γυναίκες-δυο αγάπες, Είναι η σκέψη μου τρελή, Ανοίχτε πόρτες τ’ ουρανού). Συνέχισε σε ανάλογους ρυθμούς και στα χρόνια του ’80 προσφέροντας στους Σακελλαρίου, Πίτσα Παπαδοπούλου, Μαργαρίτη κ.ά. δυνατά σουξέ (Μα τι λέω, Είσαι το κάτι άλλο, Πωλούνται όνειρα, Θυσιάστηκα) ενώ ανάλογη περίπου μοίρα είχαν και οι συνεργασίες του με τους Μυτιληναίο, Μαράντη, Καλλογιάννη, Βελή, Κοντολάζο, Νομικό κ.ά. (Ποια είσαι εσύ, Παράνομος δεσμός, Σ’ αγαπάει βρε κουτό).
Μαχητής του πάλκου και δεξιοτέχνης κιθαρίστας, έχοντας περάσει απ’ όλα τα μαγαζιά – πανεπιστήμια (Τριάνα, Φαληρικόν, Τζίμης ο Χοντρός, Περιβόλας) στο πλευρό όλων των μεγάλων, ενώ για 20 χρόνια είχε μετατρέψει την «Αστροφεγγιά» στα Κάτω Πατήσια σε δικό του στέκι όπου παρέδιδε ιδιαίτερα μαθήματα στους πιστούς που συρρέουν για να τον απολαύσουν. Όσον αφορά το περίτεχνο παίξιμό του στην κιθάρα, ο Ρεπάνης είχε πει: «Κοίταξε όταν έχεις παίξει κιθάρες σε μεγάλους… τι να πω τώρα. Όταν είσαι με τον Καζαντζίδη στην Τριάνα του Χειλά ή με τον Τσιτσάνη και τον Παπαϊωάννου στο Φαληρικό και από πάνω σου περνάει όλο το πρόγραμμα πρέπει τα χέρια σου να ζωγραφίζουν. Έχω παίξει κιθάρα και στο στούντιο σε πάρα πολλές ηχογραφήσεις».Ο Αντώνης Ρεπάνης, είχε δύο παιδιά: ένα γιο, χημικό τροφίμων και μια κόρη, μηχανολόγο.
Κουμπάρος και καλός του φίλος, ήταν ο αξέχαστος Πάνος Γαβαλάς.
Ο Αντώνης Ρεπάνης, έγραψε εκατοντάδες τραγούδια. Τα περισσότερα από αυτά, έγιναν επιτυχίες. Θα αναφέρουμε εδώ αρκετά. Μέσα σε παρένθεση, αναφέρουμε τον στιχουργό του κάθε τραγουδιού, καθώς ο ίδιος έγραψε στίχους σε ελάχιστα τραγούδια και τον ερμηνευτή – ερμηνεύτριά του. Όταν δεν αναφέρουμε τον ερμηνευτή, αυτό σημαίνει ότι ο ίδιος ο Αντώνης Ρεπάνης, τραγούδησε τη δημιουργία του.
«Αγάπη μου Επικίνδυνη» (Δ. Γκούτης – Σ. Διονυσίου), «Απόψε Γλυκιά μου θα Φύγω» (Γ. Γαβαλάς), «Άστε με Απόψε Μοναχό» (Μ. Τουτουντζής – Σ. Διονυσίου), «Δυο Γυναίκες, Δυο Αγάπες» (Κ. Κατσίπης), «Είναι η Σκέψη Μου Τρελή» (Μ. Τουτουντζής), «Βαριά Κουβέντα ο Χωρισμός» (Τ. Οικονόμου – Κ. Κόλλιας), «Γιατί Κοντά μου Κάθεσαι Ακόμα» (Μ. Τουτουντζής), «Διπλή Ζωή» (Δ. Γκούτης), «Δυο Χέρια Έχεις Βρε Ζωή» (Μ. Γαβριηλίδης – Π. Γαβαλάς), «Ένας Αιτός Γκρεμίστηκε» (Ε. Παπαγιαννοπούλου – Σ. Διονυσίου), «Η Διπρόσωπη» (Ε. Παπαγιαννοπούλου), «Μα τι Λέω» (Χ. Πετράκη – Γ. Μαργαρίτης), «Ο Άσωτος» (Έ. Θεοδοσίου – Γ. Μαργαρίτης), «Ο Παλιατζής» (Δ. Γκούτης – Σ. Διονυσίου), «Όταν ο Έρωτας Χτυπά» (Κ. Πανάγου – Γ. Μαργαρίτης), «Παράνομος Δεσμός» (Δ. Γκούτης – Β. Ισιδώρου), «Περιεχόμενο Μηδέν» (Έ. Θεοδοσίου – Κ. Κόλλιας), «Ποια Είσαι Εσύ» (Π. Καμηλιέρης – Λ. Μυτιληναίος), «Ποιος Είν’ ο Χαμένος» (Α. Ροδίτη – Δ. Κοντολάζος), «Πού να Γυρνάς, πού να Γυρνάς» (Ν. Γκούμας – Π. Γαβαλάς), «Πώς Πίστεψες στον άνεμο» (Μ. Τουτουντζής – Λ. Μυτιληναίος), «Σε Χρειάστηκα» (Τ. Οικονόμου – Κ. Κόλλιας), «Στης Αγάπης μας το Στέκι» (Π. Καμηλιέρης – Σ. Διονυσίου), «Τ’ Αγκάθια της Καρδιάς σου» (Μ. Τουτουντζής – Σ. Διονυσίου), «Χτες το βράδυ στην Ταβέρνα» (Π. Καμηλιέρης – Σ. Διονυσίου), «Στην Καρδιά μου σ’ Έχω Πάντα» (Ν. Καραστατήρης) κ.ά.
Δημιουργίες του Αντώνη Ρεπάνη, ερμήνευσαν μεγάλα ονόματα του ελληνικού τραγουδιού. Πιστεύουμε όμως, ότι αναδείχθηκαν χάρη σ’ αυτόν, κάποιοι ερμηνευτές. Τόσο ο Άκης Πάνου, όσο κι ο Αντώνης Ρεπάνης έγραψαν πολλά από τα τραγούδια με τα οποία καθιερώθηκε ο μεγάλος Στράτος Διονυσίου. Ο Λευτέρης Μυτιληναίος, σίγουρα του οφείλει πολλά. Ο πρόωρα χαμένος Κώστας Κόλλιας, μετά το θρυλικό «Έρωτά μου Αγιάτρευτε» των Τ. Σούκα – Η. Παπασιδέρη, ηχογράφησε έξι τραγούδια σε μουσική Αντώνη Ρεπάνη. Δεν πρόλαβε να ηχογραφήσει περισσότερα, γιατί, όπως έχουμε ξαναγράψει, βρήκε τραγικό θάνατο σε τροχαίο (4/6/1980). Ήταν μόλις 35 ετών. Ο Γιώργος Μαργαρίτης, ερμήνευσε πολλά τραγούδια του Α. Ρεπάνη που έγιναν επιτυχίες. Όπως είπε ο Αντώνης Ρεπάνης και σε συνέντευξή του στο ogdoo.gr και τον Γιάννη Αλεξίου (31/8/2018), «Είχα μέσα μου να δώσω, όχι μόνο να πάρω».
Αν και όπως είπε στην ίδια συνέντευξη, είχε «στο συρτάρι» πολλά ακόμα, ακυκλοφόρητα τραγούδια, η πολιτική των δισκογραφικών εταιρειών (όσων απέμειναν…) τα τελευταία χρόνια, έχει αλλάξει: «Δεν μπορώ να επέμβω και να επιβάλλω τι θέλω σε μια εταιρεία. Δικαίωμά τους είναι»…Νομίζω ότι έχω προσφέρει κι εγώ ένα λιθαράκι στο ελληνικό τραγούδι…». Μόνο λιθαράκι; Αγκωνάρια έβαλε στο οικοδόμημα του ελληνικού τραγουδιού ο Αντώνης Ρεπάνης.
Ανάμεσα στα τραγούδια του Αντώνη Ρεπάνη που αναφέραμε, υπάρχουν πολλά, που είναι γνωστά σχεδόν σε όλες και όλους. Υπάρχουν όμως και κάποια, που ίσως δεν ακούστηκαν πάρα πολύ. Αυτά θα προβάλλουμε εδώ. Το «Άστε με Απόψε Μοναχό», το θεωρούσε κι ο ίδιος, και είναι πιστεύουμε, ένα από τα κορυφαία του τραγούδια. Το «Πώς Πίστεψες τον Άνεμο», ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του Λ. Μυτιληναίου. Επίσης, το «Δυο Χέρια Έχεις Βρε Ζωή», που έχει μια ξεχωριστή ιστορία. Τους στίχους του τραγουδιού, έχει γράψει ο Μιχάλης Γαβριηλίδης. Εξαίρετος βιολιστής και αδελφός του σπουδαίου ηθοποιού Γιώργου Γαβριηλίδη. Ο Αντώνης Ρεπάνης, ήταν ένας σπουδαίος συνθέτης, μουσικός και ερμηνευτής. Συνδύαζε ήθος, σεμνότητα, εργατικότητα και ταλέντο. Όπως έλεγε ο ίδιος, χρειαζόταν περίπου μισή ώρα για να συνθέσει ένα τραγούδι! Συνεργάστηκε με κορυφαίους ερμηνευτές και ερμηνεύτριες, έγραψε δεκάδες επιτυχίες και ποτέ δεν απασχόλησε κανέναν με την προσωπική του ζωή.
Οι συγκρίσεις με το σήμερα, μας μελαγχολούν…
Πηγή Πρώτο θέμα
