«Να σας πω μια ιστορία που πραγματικά με φρίκαρε; Πρόσφατα, είδα στην αυλή ενός σπιτιού 4 δεμένα σκυλιά. Το ένα ήταν…νεκρό, το άλλο σκελετωμένο από την πείνα και τα άλλα 2 δεμένα. Οι ιδιοκτήτες…στον κόσμο τους. Είχαν στην αυλή τους ένα νεκρό σκυλί, ένα που κόντευε να πεθάνει από την ασιτία και δεν έκαναν τίποτα. Χτύπησα την πόρτα του σπιτιού τους προκειμένου να ρωτήσω τι συμβαίνει, που οφείλεται αυτή η κατάσταση. Αντιλήφθηκα ότι οι άνθρωποι αυτοί, ειδικά η γυναίκα, δεν στέκονταν και πολύ καλά…στα λογικά τους. Τελικά, επενέβη η αστυνομία και το συμβάν πήρε τον δρόμο του.
Στην Καρδίτσα δυστυχώς, τα περιστατικά κακοποίησης είναι πολλά. Εμείς μπορούμε να επέμβουμε μόνο αν υπάρχει καταγγελία ή αν διαπιστώσουμε κάτι οι ίδιοι. Είμαι κάτι παραπάνω από σίγουρη όμως, ότι καθημερινά εκτυλίσσονται κρούσματα κακοποίησης τα οποία ούτε βλέπουμε, ούτε ακούμε, αφού κανείς δεν μας ενημερώνει. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι τα δεμένα σκυλιά. Το 90% των ζώων αυτών είναι μονίμως δεμένα. Περνούν την ζωή τους με ένα σύρμα ή ένα λουρί γύρω από τον λαιμό τους. Οι καταγγελίες για τέτοια περιστατικά είναι δεκάδες.
Και όχι μόνο αυτά: Εγκαταλείψεις, δηλητηριάσεις, πυροβολημένα κυνηγόσκυλα, σύρματα γύρω από τους λαιμούς τους, σε σημείο που οι λαιμοί να ανοίγουν κυριολεκτικά, να μοιάζουν σαν να τους έχουν…σφάξει. Κάτι άλλο: Τα πετάνε σε αρδευτικά κανάλια για να τα ξεφορτωθούν. Μέσα εκεί είναι πολύ δύσκολο να τα εντοπίσει κανείς. Προσωπικά, απεγκλώβισα 8 σκυλάκια τους τελευταίους μήνες. Η αστυνομία προχωρά σε κάποιες έρευνες, αλλά το αποτέλεσμα ουσιαστικά είναι μηδενικό.
Οι καταγγελίες από την άλλη, είναι πολύ σπάνιες. Στις δικές μας μικρές κοινωνίες, όπου όλοι γνωρίζονται με όλους, είναι σχεδόν αδύνατον να προχωρήσει κάποιος σε επώνυμη καταγγελία ή να καταθέσει ως αυτόπτης μάρτυρας. Είτε γιατί φοβούνται, είτε γιατί αδιαφορούν, είτε γιατί δεν θέλουν να χαλάσουν τις σχέσεις…γειτονίας. Αρκεί να σας πω, ότι πριν από λίγο δέχθηκα μια καταγγελία για ένα δεμένο ζώο, την οποία έκανε κάτοικος…μέσω δημοσιογράφου τοπικής εφημερίδας. Καταλαλαβαίνετε νομίζω…» δηλώνει στο bangladeshnews.gr, η Εύη Θάνου, πρόεδρος του Φιλοζωϊκού Ομίλου Καρδίτσας.
«Η συνεργασία μας με τον δήμο και την αστυνομία…πλέον, είναι άψογη. Βέβαια χρειάστηκε μεγάλος κόπος και αγώνες από την πλευρά μας για να πετύχουμε το αυτονόητο. Παρά τα τσουχτερά πρόστιμα και την αυστηροποίηση της νομοθεσίας η κακοποίηση των ζώων θα συνεχιστεί. Το φαινόμενο δεν πρόκειται να εκλείψει. Από την πλευρά μας, ενημερώνουμε τον κόσμο με φυλλάδια, επισκεπτόμαστε σχολεία για να μάθουν και οι μαθητές πέντε πράγματα, αλλά η αποστολή μας είναι πολύ δύσκολη. Έχω παρατηρήσει πάντως, πως η αστυνομία δυσκολεύεται να επιβάλλει τα πρόστιμα στους παραβάτες της νομοθεσία περί προστασίας ζώων. Σκέφτονται «γιατί να ρίξω σε ένα φουκαρά πρόστιμο 3.000 ή 5.000 ευρώ για ότι έκανε σε ένα σκυλί;». Αυτό όμως δεν είναι σωστό. Ο νόμος είναι νόμος και ισχύει για όλους. Αν με πιάνανε εμένα να οδηγώ χωρίς ζώνη ή να περνάω με κόκκινο, έπρεπε να μου την «χαρίσουν» γιατί είμαι π.χ άνεργη; Όχι βέβαια. Κάνω μεγάλη προσπάθεια για να τους πείσω ότι η λογική αυτή είναι λανθασμένη καθώς οδηγεί στην ατιμωρησία και στην διαιώνιση του φαινομένου».
