Σε μια αποκάλυψη σοκ για την πατρότητα του τάφου της Αμφίπολης προέβη διακεκριμένος καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κάνσας στις ΗΠΑ, καθώς υποστηρίζει πως ανήκει στον Μέγα Αλέξανδρο και μάλιστα με… μαθηματική ακρίβεια.
Σύμφωνα με την επιστημονική δημοσίευση του Ομότιμου Καθηγητή της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Πανεπιστημίου κου Δημήτριου Σ Δενδρινού προκύπτουν πολύ σημαντικά στοιχεία για την κατεύθυνση της εισόδου του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης και το πως η κατεύθυνση αυτή μπορεί να συνδέεται με τον νεκρό του τάφου.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τους υπολογισμούς του καθηγητή, η κατεύθυνση της εισόδου του τάφου δείχνει τον μήνα Ιούνιο ως την πιθανή ημερομηνία θανάτου του νεκρού της Αμφίπολης. Ως γνωστόν, ο Μέγας Αλέξανδρος πέθανε στην Βαβυλώνα, στο παλάτι του Ναβουχοδονόσορα Β” στις 10 Ιουνίου του 323 π.Χ., σε ηλικία ακριβώς 32 ετών και 11 μηνών.
Δείτε παρακάτω το απόσπασμα της δημοσίευσης στα αγγλικά και στα ελληνικά:
(για να διαβάσετε ολόκληρη την δημοσίευση πατήστε εδώ)
The modular structure of the tomb at Kasta Hill.
Dimitrios S. Dendrinos
Emeritus Professor, School of Architecture and Urban Design, The University of Kansas, Lawrence, Kansas, USA. In residence, at the City of Ormond Beach, Florida, USA.
December 4, 2014
The Major finding. Since the monument is encircled in all its (circular projected perimeter P*=497 meters) by marble slabs of this length, then the perimeter’s length (projected as a circle by a flat plane perpendicular to the cylinder’s axis) must be (exactly) divided by this outside modulus. And indeed, it is; and with a big surprise in store.
If one divides the total length of this perimeter P* by the length of the exterior modulus z* one obtains the total number of marble slabs needed to cover the total perimeter wall in each row of slabs N*:
N* = P* / z* = 497 / 1.36 = 365.44 (5)
In effect, this number N* is off the grid by a length of .5984 meters (.44×1.36=.5984 about 60 centimeters in an almost half a kilometer long perimeter). It could be that this is the difference between the actual elliptical perimeter of the tomb P, and the projected circular perimeter P* plus any space needed to attach and seal the slabs. However, there’s far more to this length than simply that slack.
N* is a remarkable number with an astronomical connection. We now know from precise astronomical measurements that there are 365.22 days in a year. The architect approximated with N* through his module an astronomical number. The days-in-a-year number produced by the monument’s architect is six hundredths of one percent (0.0006) different than the actual astronomically derived number. One may comfortably say, it’s an exact estimate. This astronomical link is quite informative, and in effect stunning, given the age of the monument. Humans have constructed monumental structures obeying the daily cycle, the lunar cycle and this monument was built obeying one significant element of the annual cycle, the whole calendar year. Here, in effect, each marble stone on the periphery wall corresponds to about one degree, in an approximate 360 degree circle.
Since this finding points directly towards a link involving an astronomical number of significant import; and since the architect designed his module so that he was fully aware of this connection (the chances that this N* is a random event are next to zero); one needs to ask whether there is more to this finding. Obviously, it is now time to explore its significance and symbolism further in reference to this particular monument. For example, is the location of the entrance significant, given that the place it occupies corresponds to particular days of the year, if one assumes that some point on the perimeter (say, the Northern most point) corresponds to the first day of the year, if the year’s flow follows a clockwise motion? This interpretation would point to an entrance at the June-July period, depending where exactly the entrance is. It would point to a late May early June date if the flow is counterclockwise. This may offer some additional clues as to the intent of the tomb’s architect, the purpose of the monument, and possibly some extraordinary date in the life of its occupant. However, this symbolic aspect of the tomb’s external structure will not be done here. The need to evaluate more the accuracy of this extraordinary finding requires that we take a closer look as to the sizes of the circle and the ellipse at hand, and their material differences.
Μετάφραση:
Το σημαντικότερο εύρημα . Δεδομένου ότι το μνημείο είναι περικυκλωμένο σε όλο του μήκος (η εγκύκλιος προβλέπει περίμετρο Ρ * = 497 μέτρα) με μαρμάρινες πλάκες αυτού του μήκους, τότε το μήκος της περιμέτρου (προβάλλεται ως έναν κύκλο με μια επίπεδη επιφάνεια κάθετη προς τον άξονα του κυλίνδρου) πρέπει να είναι (ακριβώς) διαιρούμενο από αυτό το μέτρο από έξω. Και πράγματι, αυτό είναι και με μια μεγάλη έκπληξη.
Αν κάποιος χωρίζει το συνολικό μήκος αυτής της περιμέτρου P * από το μήκος του εξωτερικού συντελεστή z * παίρνομε το συνολικό αριθμό μαρμάρινων πλακών που απαιτούνται για την κάλυψη του συνολικού περιμετρικού τοίχωματος σε κάθε σειρά πλακών Ν *:
N * = Ρ * / z * = 497 / 1,36 = 365,44 (5)
Στην πραγματικότητα, αυτός ο αριθμός Ν * είναι έξω από το πλέγμα με μήκος 0.5984 μέτρα (.44×1.36 = 0.5984 περίπου 60 εκατοστά σε σχεδόν μισό χιλιόμετρο μακριά περίμετρο). Θα μπορούσε να είναι ότι αυτή είναι η διαφορά μεταξύ της πραγματικής ελλειπτική περίμετρο του τάφου Ρ, και η προβλεπόμενη κυκλική περίμετρο Ρ * συν οποιουδήποτε χώρου που απαιτείται για τη σύνδεση και τη σφράγιση των πλακών. Ωστόσο, υπάρχει πολύ περισσότερο σε αυτό το μήκος από αυτή την απλή χαλαρότητα.
Ν * είναι ένας αξιοσημείωτος αριθμός με μία αστρονομική σύνδεση. Γνωρίζουμε τώρα από ακριβείς αστρονομικές μετρήσεις που υπάρχουν 365,22 ημέρες σε ένα έτος. Ο αρχιτέκτονας προσεγγίζεται με Ν * μέσω της ενότητας του σε ένα αστρονομικό αριθμό. Ο αριθμός ημερών-σε-ένα-χρόνο που παράγεται από τον αρχιτέκτονα του μνημείου είναι έξι εκατοστά του ένα τοις εκατό (0,0006) διαφορετική από την πραγματική ποτ αστρονομικά προέρχεται από τον αριθμό. Κάποιος μπορεί άνετα να πει , είναι μια ακριβής εκτίμηση.
Αυτή η αστρονομική σύνδεση είναι αρκετά κατατοπιστική, και στην πραγματικότητα κάτι το εκπληκτικό, δεδομένης της ηλικίας του μνημείου. Οι άνθρωποι έχουν κατασκευάσει μνημειακές κατασκευές υπακούοντας στον ημερήσιο κύκλο, το σεληνιακό κύκλο και το μνημείο χτίστηκε υπακούοντας ένα σημαντικό στοιχείο, αυτού του ετήσιου κύκλου, σε ένα ολόκληρο ημερολογιακό έτος. Εδώ, στην πραγματικότητα, κάθε μαρμάρινη πέτρα στην περιφέρεια του τοίχου αντιστοιχεί σε περίπου ένα βαθμό, σε μια κατά προσέγγιση σε ένα κύκλο 360 μοιρών.
Δεδομένου ότι τα σημεία που γίνεται η διαπίστωση αυτή λειτουργούν άμεσα προς μια σύνδεση που περιλαμβάνει ένα αστρονομικό αριθμό των σημαντικών εισαγωγών και από τον αρχιτέκτονα έχει σχεδιαστεί η μονάδα του έτσι ώστε να είχε πλήρη επίγνωση αυτής της σύνδεσης (οι πιθανότητες ότι αυτό N * είναι ένα τυχαίο γεγονός είναι δίπλα στο μηδέν) πρέπει κανείς να ρωτήσει αν υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό το εύρημα.
Προφανώς, είναι πλέον καιρός να διερευνηθεί η σημασία και ο συμβολισμός του , περαιτέρω σε σχέση με αυτό το συγκεκριμένο μνημείο. Για παράδειγμα, είναι η θέση της εισόδου σημαντική, δεδομένου ότι η θέση που καταλαμβάνει αντιστοιχεί σε συγκεκριμένες ημέρες του έτους, εάν κάποιος υποθέτει ότι κάποια στιγμή στην περίμετρο (ας πούμε, το Βόρειο σημείο) αντιστοιχεί στην πρώτη ημέρα του έτους , εάν η ροή του έτους ακολουθεί μια δεξιόστροφη κίνηση… Αυτή η ερμηνεία θα ήθελε σε μια είσοδο να βρίσκεται κατά την περίοδο Ιούνιου-Ιούλιου, ανάλογα με το πού ακριβώς βρίσκεται η είσοδος. Υπενθυμίζει δε σε μια θέση -τέλη Μαΐου αρχές Ιουνίου, αν η ροή είναι προς τα αριστερά.
Αυτό μπορεί να προσφέρει κάποιες πρόσθετες ενδείξεις ως προς την πρόθεση του αρχιτέκτονα του τάφου, ποιος ο σκοπός του μνημείου, και, ενδεχομένως, κάποιες έκτακτες ημερομηνίες στη ζωή των «επιβαινόντων» του. Ωστόσο, αυτή η συμβολική διάσταση της εξωτερικής δομής του τάφου δεν θα γίνει εδώ. Η ανάγκη να αξιολογηθεί περισσότερο η ακρίβεια αυτού του εκπληκτικού ευρήματος απαιτεί να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά ως προς τα μεγέθη του κύκλου και της έλλειψης, και ουσιώδεις διαφορές τους.
