Ενα πρωτοπόρο πείραμα, που επιτρέπει στην ανθρωπότητα να ονειρεύεται την οικοδόμηση νέων κόσμων στο Διάστημα, πραγματοποίησε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος με τη συνεργασία ενός αστροναύτη του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, ο οποίος καθοδήγησε εξ αποστάσεως ένα ρομπότ στη Γη με τη δύναμη της αφής. Ευρισκόμενος σε τροχιά τετρακόσια χιλιόμετρα πάνω από τον πλανήτη μας, ο Δανός αστροναύτης Αντρέας Μόγκεσεν έλεγξε το ρομπότ Interact Centaur, το οποίο είναι εξοπλισμένο με βραχίονες που προορίζονται για κατασκευές μεγάλης ακρίβειας.
Ο χειρισμός του μπλε και άσπρου ρομπότ από φάιμπεργκλας βασίζεται σε ένα περίπλοκο σύστημα δορυφόρων που λειτουργούν σε απόλυτο συγχρονισμό και ακολουθούν τα σήματα που στέλνουν οι κινήσεις του αστροναύτη. Αποστολή του μοναδικού τεχνολογικού δημιουργήματος και του διαστημικού χειριστή του ήταν η τοποθέτηση μιας μεταλλικής καρφίτσας μέσα σε μια στενή τρύπα. Ο Μόγκεσεν μπορούσε να αισθανθεί την καρφίτσα να χτυπάει τα τοιχώματα της υποδοχής μέσω ενός χειριστηρίου τύπου τζόιστικ από όπου έστελνε και ο ίδιος τις εντολές στο ρομπότ αξίας διακοσίων χιλιάδων ευρώ. Οι παρατηρητές του πειράματος ξέσπασαν σε επευφημίες μόλις το ρομπότ κατόρθωσε να τοποθετήσει με επιτυχία την καρφίτσα στη θέση της. Επιστήμονες και μηχανικοί πιστεύουν ότι η τεχνολογία αφής μπορεί να επιτρέψει στους ανθρώπους να χρησιμοποιήσουν τα ρομπότ για «λεπτές δουλειές». Σε προχωρημένο στάδιο, η ανθρώπινη παρουσία θα μπορεί να μεταφέρεται με αυτόν τον τρόπο στην επιφάνεια ενός πλανήτη, αφού τα εξελιγμένα μηχανήματα θα πραγματοποιούν ανθρώπινες δραστηριότητες, σύμφωνα με τον επικεφαλής του εργαστηρίου τηλερομποτικής και απτικών του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, Αντρε Σίλε.
Με τις ελπίδες των διαστημανθρώπων για ένα ταξίδι στον Αρη να αυξάνονται, πρέπει να υπάρχουν οι υποδομές στον πλανήτη που θα τους υποδεχθεί για να εξασφαλισθεί η επιστροφή τους. Τα ρομπότ σαν το Interact Centaur μπορούν να αξιοποιηθούν, ώστε να χτίσουν τους απαραίτητους διαστημικούς σταθμούς και τις πλατφόρμες. Ο Σίλε διευκρίνισε πως η συγκεκριμένη τεχνολογία μπορεί να είναι χρήσιμη σε μέρη όπου δεν μπορεί να εργαστεί ο άνθρωπος. «Τα ρομπότ αφής θα μπορούσαν να είχαν σταλεί στον Κόλπο του Μεξικού για να αντιμετωπιστεί η πετρελαιοκηλίδα του 2010 ή θα μπορούσαν να είχαν συμβάλει στο σφράγισμα των πυρηνικών αντιδραστήρων στη Φουκουσίμα», πρόσθεσε ο ίδιος. Το πρότζεκτ που διήρκεσε 18 μήνες ήταν αποτέλεσμα της συνεργασίας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος και φοιτητών του Πανεπιστημίου Τεχνολογίας του Ντελφτ.
