Σχεδιάζονται περιοχές «ειδικού καθεστώτος», οι οποίες δίνουν βάθος στον χάρτη του περιουσιακού και του εδαφικού, αφού καθορίζουν σημαντικά τα επόμενα βήματα των δήθεν διαπραγματεύσεων.
Συγκεκριμένα, η δημιουργία “περιοχών ειδικού καθεστώτος” για τα μέλη της μίας κοινότητας που θα ζουν υπό τη διοίκηση της άλλης είναι ένας από τους μηχανισμούς που “εξετάζεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για επίλυση του Κυπριακού, στο πλαίσιο της προσπάθειας για να συμπληρωθεί το δύσκολο και πολύπλοκο παζλ του περιουσιακού και του εδαφικού”. Φυσικά, η συζήτηση για απόδοση ειδικού καθεστώτος δεν περιορίζεται σε περιοχές, αλλά και σε περιουσίες και τοποθεσίες, όπως θρησκευτικά και πολιτιστικά μνημεία. Όπως έχει ήδη γίνει γνωστό, οι πλευρές προσανατολίζονται προς την επιστροφή των λατρευτικών χώρων της κάθε θρησκείας στην Εκκλησία της Κύπρου ή στο Ίδρυμα Βακουφίων, αλλά και στην εποπτεία των αρχαιολογικών χώρων σε όλη την επικράτεια της επανενωμένης Κύπρου από την αρμόδια ομοσπονδιακή αρχή.
Ειδικές περιοχές
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως έχει η συζήτηση που γίνεται για δημιουργία περιοχών “ειδικού καθεστώτος” όσον αφορά τη διαμονή και άλλες παραμέτρους, όπως την ιδιοκτησία. Στις περιοχές αυτές μπορεί να υπάρχει ειδική εποπτεία από τη μία ή την άλλη κοινότητα ή από τις ομοσπονδιακές αρχές, διατηρώντας ελληνοκυπριακές κοινότητες εντός τουρκο”κυπριακού” εδάφους και τουρκο”κυπριακές” κοινότητες εντός ελληνοκυπριακού εδάφους, οι οποίες θα αποτελούν πλήρως ομαλό έδαφος της ομοσπονδιακής δημοκρατίας και των πολιτειών της.
Από τη μία, θα επιδιωχθεί η ικανοποίηση αιτημάτων ομάδων εκτοπισμένων Ελληνοκυπρίων και Τουρκο”κυπρίων” από περιοχές με μεγάλο αριθμό κατοίκων της μίας κοινότητας που αύριο θα βρίσκεται στη συνιστώσα πολιτεία της άλλης. Από την άλλη, μέσω της αναγνώρισης προτεραιότητας στον ιδιοκτήτη σε ορισμένα σημεία εντός των ορίων της πολιτείας της άλλης κοινότητας, δηλαδή Ελληνοκύπριου ιδιοκτήτη στην τουρκο”κυπριακή” πολιτεία και Τουρκο”κύπριου” ιδιοκτήτη στην ελληνοκυπριακή, θα επιδιωχθεί διευθέτηση του περιουσιακού, χωρίς να παραβιάζεται η διζωνικότητα της ομοσπονδίας.
Μεταξύ των παρανοήσεων που υπάρχουν για τις ομοσπονδίες, εκτός από το ότι είναι πανομοιότυπες τη στιγμή που η κάθε ομοσπονδιακή χώρα είναι εξαιρετικά ιδιαίτερη, βρίσκεται και η αντίληψη πως τα συνιστώντα μέρη διαχωρίζονται σαν λάδι από νερό, δύο εντελώς ξεχωριστές οντότητες που εφάπτονται χωρίς να συνυπάρχουν. Όμως η πραγματικότητα επί του εδάφους και οι ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας δημιουργούν πιο σύνθετες εικόνες. Ένα παράδειγμα είναι το Βέλγιο, όπου υπάρχουν τρεις γλωσσικές κοινότητες, φλαμανδόφωνοι, γαλλόφωνοι, γερμανόφωνοι και τρεις ομόσπονδες περιοχές, Φλαμανδική Περιοχή, Βαλλωνική Περιοχή και η Περιοχή των Βρυξελλών, που σε κάποια σημεία επικαλύπτονται και σε κάποια όχι.
Επίσημα δεν συζητούνται και δεν κατατίθενται ονόματα χωριών και περιοχών, τόσο στο περιουσιακό όσο και στο εδαφικό. Ωστόσο, τα κριτήρια που κατατίθενται και συζητούνται τυγχάνουν επεξεργασίας λαμβάνοντας υπόψη και τη λογική της ύπαρξης τέτοιων περιοχών, η οποία επί της αρχής έχει συμφωνηθεί. Η συζήτηση πάντως παραμένει ανοικτή.
Πώς διαμορφώνονται
Όπως προκύπτει και από τα αιτήματα που έχουν γίνει κατά καιρούς και τα όσα συζητούνται για χρόνια στις διαπραγματεύσεις, οι περιοχές που συζητούνται μπορούν ενδεικτικά να είναι οι εξής:
Για την ελληνοκυπριακή πλευρά: Κοινότητες και περιοχές της Καρπασίας όπου θα γίνει επιστροφή προσφύγων και θα δίνεται προτεραιότητα στον ιδιοκτήτη, αν και θα βρίσκεται υπό τουρκο”κυπριακή” διοίκηση. Τα όρια καθορίζονται από τη Συμφωνία της Τρίτης Βιέννης. Τα χωριά των Μαρωνιτών στην περιοχή Κορμακίτη τα οποία, όπως έχει ζητήσει η μαρωνιτική θρησκευτική ομάδα με θέσεις που ανακοίνωσε ο αντιπρόσωπος της στη Βουλή, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ειδικό σύμπλεγμα εντός τουρκο”κυπριακού” συνιστώντος κρατιδίου.
Για την τουρκο”κυπριακή” πλευρά: Πιθανό ειδικό καθεστώς για το τουρκο”κυπριακό” χωριό της Λουρουτζίνας, στο οποίο από το 1964 δεν διαβιούσε κανένας Ελληνοκύπριος, καθώς και για την περιοχή των Κοκκίνων, για την οποία εδώ και χρόνια οι κάτοικοι της που διαβιούν σήμερα κατά κύριο λόγο στην Καρπασία, εξέφρασαν την επιθυμία να επιστρέψουν.
Θρησκευτικές περιουσίες. Το ειδικό καθεστώς των θρησκευτικών χώρων παραμένει απλό σχετικά, καθώς οι πλευρές συμφωνούν ναοί και μοναστήρια και οι περίβολοί τους να περιέλθουν στον έλεγχο της Εκκλησίας και τεμένη στον έλεγχο του Εβκάφ. Σε δεύτερη φάση η ελληνοκυπριακή πλευρά επιδιώκει και επιχειρηματολογεί υπέρ της αυτόματης επιστροφής και περιουσιών που άνηκαν σε ναούς, μοναστήρια και τεμένη, ενώη τουρκο”κυπριακή” πλευρά διαφωνεί και ζητά οι περιουσίες και της Εκκλησίας και του Εβκάφ να τύχουν της ίδιας μεταχείρισης με αυτές των υπόλοιπων περιουσιών, με εξέταση τους στην αρμόδια Επιτροπή Περιουσιών για θεραπεία βάσει του τριπτύχου ανταλλαγή, αποζημίωση, αποκατάσταση.
Κοινή ιστορική κληρονομιά
Τέλος, όσον αφορά τα μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, γίνεται αντιληπτό πως αν και θα ανήκουν στο συνιστών κρατίδιο το οποίο θα έχει και την ευχέρεια διαχείρισης τους, όπως ενδεικτικά γίνεται σήμερα με το θέατρο της αρχαίας Σαλαμίνας στα κατεχόμενα και το τέμενος Χαλά Σουλτάν στις ελεύθερες περιοχές, την εποπτεία τους θα την έχει η αρμόδια ομοσπονδιακή αρχή. Η οποία θα είναι και η μόνη που θα μπορεί να ασχολείται με θέματα όπως παρεμβάσεις και αρχαιολογικές ανασκαφές. Όπως διαφαίνεται, τα εντεταλμένα δουλικά της ΔΔΟ σε αγαστή συνεργασία με τους κατακτητές που, ευθαρσώς, αποκαλούν συμπατριώτες τους, καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να βρουν τρόπο ώστε να λειτουργήσει το “κράτος” έκτρωμα που οραματίζονται.
Χάριν αυτού του οράματος λοιπόν, στήνουν σχεδιαγράμματα, χάρτες, πλάνα, κατακρεουργώντας όπως όπως την πατρώα γη μας, και διαπραγματεύοντας χωρίς αιδώ με τους βαρβάρους αυτό που δικαιωματικά μας ανήκει. Την αξιοπρέπεια μας, την Ιερή Πίστη μας, την πολιτιστική μας κληρονομιά, την Ιστορία μας, την ελληνικότητά μας και την Εθνική μας Κυριαρχία.
Οι συνειδητοποιημένοι πολίτες αυτού του τόπου, έχουν καταλάβει πλέον την προδοσία που συντελείται και θα σταθούν εμπόδιο. Δεν θα επιτρέψουν επ΄ουδενί ακόμη μία Εθνική συμφορά. Δεν θα γίνουν ποτέ συνένοχοι στο έγκλημα που οι μειοδοτικοί κυβερνώντες μας σχεδιάζουν στις πλάτες του κυπριακού Ελληνισμού… ερήμην του!
